Hoi, 

Ik ben 1,5 jaar geleden verkracht. Ik was op vakantie en ik kwam op stap iemand tegen. We hadden wat gezoend in de club en toen voelde ik me echt heel slecht omdat ik dronken was. Toen ben ik met hem meegegaan naar zijn appartement waar hij mij gewoon wat water gaf. Van tevoren had ik gezegd dat ik niks met hem wilde doen en toen hij wat probeerde zei ik ook weer dat ik niks wilde. Toen zijn we gewoon terug gegaan naar de club. Daar heb ik een heel gesprek met hem gehad over seks. Ik heb hem daar verteld dat ik pas seks wil als ik een lange relatie met iemand heb en ik diegene vertrouw en dat snapte hij helemaal. Later gingen de clubs dicht en begon iedereen weg te rennen voor de politie dus hij trok mij mee en we gingen weer naar zijn appartement. Weer zei ik dat ik niks wilde. We wachten nog op een vriendin die ik was kwijt geraakt tijdens het weglopen van de politie. Uiteindelijk zei ik dat ik naar huis moest omdat zij al thuis was. Hij wilde dat ik nog even bij hem kwam liggen en toen deed ik dat maar. Uiteindelijk ging hij aan mij zitten en mij wat uitkleden en ik had gewoon niet door dat hij gewoon aan het opbouwen was naar seks. Uiteindelijk wilde hij dus seks en toen zei ik dat ikd at niet wilde, hij probeerde mij over te halen dus toen zei ik dat hij dan een condoom moest pakken. Ik wilde gauw wegrennen terwijl hij een condoom pakte, maar ik kon gewoon niet bewegen. Toen hing hij weer boven mjj en zei ik weer dat ik geen seks wilde, maar hij deed het toch. Ik zei dat hij moest stoppen omdat hij mij pijn deed, maar hij ging toch door. Pas toen hij klaar was kon ik weer bewegen en ben ik snel naar huis gegaan. Een paar dagen later heb ik met hem gesproken over die avond en ik heb hem verteld hoe ik het heb ervaren. Hij was geschrokken en hij zei dat het nooit zijn bedoeling was. Hij kon niet verklaren waarom hij het wel deed terwijl ik zooo vaak nee had gezegd, maar het speet hem wel. Ik heb een jaar therapie en EMDR gehad en ik heb het wel redelijk verwerkt. Het is 1,5 jaar geleden gebeurt toen ik 17 was en hij was 25. Het probleem is dat ik gewoon zo'n slecht beeld van mannen heb en me niet veilig voel bij hen en ik durf al helemaal niet intiem te zijn en ik voel me nog steeds hartstikke vies. Ik weet bijna zeker dat hij het alweer vergeten is en vrolijk zijn leventje leeft en dat vind ik zo oneerlijk. Ik weet dat ik met een rechtszaak toch niet ga winnen omdat er geen bewijs is en het is zijn woord tegen het mijne. Maar ik kan hem dan wel bewust laten worden van hoe erg het voor mij nog steeds is. Sorry voor dit hele lange verhaal, maar mijn vraag is dus of iemand een soortgelijke ervaring heeft gehad en wel aangifte heeft gedaan en of je je er ook echt beter bij voelde.