Ik heb vaak het gevoel dat de mensen die ik mag helpen denken dat ik alles weet en overal een oplossing voor heb. Soms weet ik het ook even niet, wil ik eerst even goed nadenken voor ik ergens iets op zeg. Een poosje terug zei ik tegen iemand wow dit, wat je nu deelt, is heftig, ik weet nu even niet hoe ik moet reageren, ik kom er op terug maar moet het eerst even overdenken, maar ik ben er wel voor je. Na een paar uur heb ik haar gebeld en heb ik gereageerd. Na een hele poos vroeg ze me weet je nog dat je toen zei ik weet even niet hoe ik hier op moet reageren? Ik zei ja dat weet ik nog, toen zei ze dat vond ik een heel fijn antwoord, je liet zien aan mij dat je schrok, hiermee voelde ik dat je me serieus nam, en je zei ook eerlijk dat je er over na wilde denken, dat vond ik fijn, helemaal toen je er ook echt op terug kwam.

Is dit voor jullie herkenbaar?