Hallo,

Ben nog niet zolang lid hier en ja best wel moeilijk om zo te schrijven maar wil het ook proberen.

Ook ik ben lotgenoot dit meerdere malen. 

Tot nu toe heb ik me altijd redelijk staande gehouden maar het word moeilijker. Bedoel een aantal van mijn trauma's heb ik redelijk onder controle en kan ik redelijk mee overweg maar een ander deel helemaal niet. Het gene wat er in mijn gezin gebeurd is daar kan ik redelijk mee om. Bedoel ik kan met de dader wel door eenzelfde deur maar met de vrouw van de dader daar botst het nog steeds mee. Geen idee hoe dat komt maar denk dat er meespeelt omdat ze er nooit is geweest voor me en me niet geloofd. Maar ook dat ze altijd de kant van haar man heeft gekozen en nooit voor mij. Ook niet als ze met haar eigen ogen kon zien dat hij mij sloeg dan nog keerde ze me de rug toe. En dat is iets wat het voor mij nog moeilijk maakt in het contact met haar. Met de dader lukt het wel omdat hij bekend heeft tegen zijn eigen moeder en dat was voor mij al een hele grote stap. Te horen dat hij schuld heeft en spijt heeft van dat hij die dingen gedaan heeft. Keur het niet goed en vergeet het niet hoor maar ik merk dat ik hier wat meer rust in heb gevonden.

Naast dat misbruik wat toen heeft plaats gevonden ben ik nog meerdere keren verkracht. Dit ondanks dat ik elke keer nee heb gezegd. Maar blijkbaar hebben zij het niet gehoord of namen ze de nee niet en deden het alsnog. Dit is moeilijker voor mij omdat ik hierdoor best wel angstig ben geworden en heel alert bij alles wat er rondom me gebeurd. En dit is met momenten heel erg. 

Maar ondanks dat ik elke keer vecht is het misbruik lastig te doorbreken blijkbaar. Hoe hard ik ook vecht en wat ik ondanks ook gedaan heb allemaal dit houdt hun niet tegen. En dat maakt het ontzettend lastig ook om de juiste hulp te krijgen. Overal bots je op dat ze je niet kunnen helpen omdat het misbruik nog niet helemaal gestopt is. En daar baal ik zo ontzettend hard van want ik wil net wel hulp om dit allemaal te doorbreken en te gaan verwerken. Maar ook om mezelf terug te vinden of om mezelf eindelijk te vinden en te weten wie ik ben. Maar ook om meer terug te kunnen doen en te mogen beleven. Om na te gaan van waar mijn seksuele voorkeur naar uit gaat want dit is een heel lastig iets voor me en daar krijg ik ook de meeste vragen over van collega's enzo. En is ontzettend lastig. 

Hoe en waar hebben jullie hulp gevonden? En hoe staan jullie erin of tegen al het nog doorgaat of er dan wel of geen hulp kan starten? 

Mijn excuses als het wat verwarrend is voor jullie maar ik ben heel heel voorzichtig met wat ik schrijf en deel. 

Dank jullie wel.

Groet,

Ine