Voor slachtoffers van whatsapp-fraude

Begin juni staat mijn datingfraudeverhaal in Psychologie Magazine. Ik zie het als mijn persoonlijke opdracht mensen te waarschuwen voor dit reële gevaar. Dat is ook een belangrijke taak die ik voor mezelf zie als ambassadeur van Slachtofferhulp Nederland. Het interview vond in verband met de Coronamaatregelen online plaats. Een van de vragen die mij gesteld werd, was of ik er na tien jaar nog last van had dat ik was opgelicht via datingfraude. In eerste instantie reageerde ik met: “Nee hoor, die nare ervaring ligt ver achter mij”! Maar ik heb er nog eens over nagedacht en ja, er zijn toch situaties waarin nog steeds merkbaar is dat ik financieel ben ‘getild’. En dat zijn altijd geldgerelateerde situaties. Zoals een paar maanden geleden, toen ik met een nieuwe baan ben begonnen en na zes weken nog geen salaris had ontvangen. Dan word ik bloedlink. Ik heb met de stoom uit mijn oren een woedend telefoontje gepleegd met Personeelszaken. Nou kon die arme jongen die de telefoon opnam er ook niks aan doen, want mijn werkgever heeft de financiën uitbesteed aan een administratiekantoor. Maar de boodschap is wel overgekomen; ik krijg binnenkort geld op mijn rekening. Eindelijk! Dus die boosheid is nog zo slecht niet, zou je kunnen zeggen, want het levert wel wat op! Maar dat klopt niet helemaal. Het gaat erom wat het met mij doet. En dat is niet mis. Ik word vre-se-lijk woedend. ‘Over-reacting’ zogezegd, want ik word echt buitensporig kwaad. In feite wordt het trauma van de oplichting getriggerd en de bijbehorende pijn komt weer naar boven. Ik ben weer even daar… En dat is niet fijn. Daarna moet ik tot rust komen. Ik ga dan keihard fietsen, mediteren, in de tuin werken, in mijn dagboek schrijven, dat soort dingen. Het is hard werken om weer in balans te komen. En dat allemaal als gevolg van een traumatische gebeurtenis.

Littekenpijn

Direct na zo’n ingrijpende ervaring als datingfraude kom je als het ware in een rouwproces. Je huilt, je bent boos, je trekt je terug, wat dan ook. Het hoort er allemaal bij. Toentertijd was ik vooral verdrietig. En daarna heb ik me een tijd teruggetrokken uit schaamte. Heb ik het dan niet goed verwerkt? Ik denk dat ik mijn leven inmiddels echt wel weer goed heb opgepakt. Maar soms word je getriggerd door een gebeurtenis en komt die oude pijn weer even naar boven. Ik ga ervan uit dat dat een normaal verschijnsel is. Het is vergelijkbaar met de dood van een dierbare. Je kunt je leven na verloop van tijd weer prima aan, maar soms komt daar ineens nog die pijn van het gemis om de hoek kijken. Heel menselijk, volgens mij. Littekenpijn noem ik het. Vroeger of later krijgen we allemaal littekens op onze ziel. Je kunt er onderdoor gaan of er sterker van worden. Ik verkies het laatste.

Ik heb echt de meest vreselijke en stomste fout van mijn leven gemaakt: ik heb me laten oplichten en wel, en dat is het allerergste, door mijn eigen schuld en goedgelovigheid.

Ik probeerde via facebook een rieten dienblad te verkopen voor €5,00. Ik had het dienblad op verschillende verkoopsites gezet en ook op de site van Marketplace. Deze site is openbaar en, wat wel blijkt, levensgevaarlijk.

Ik had al via Messenger van verschillende mensen berichtjes gekregen op een bed dat ik ook te koop heb staan. Berichten over het sturen van een bezorgservice, die het geld contant aan mij zouden betalen en dan het product mee zouden nemen. Linken van mensen die een zielig verhaal over kanker en andere ziekten vertelden en of ik dan geld wilde storten door op de link te klikken. Ik negeer ze en tuin er niet in.

Deze keer kreeg ik een berichtje via Messenger van ene Marco uit Friesland. Hij vroeg of het blad nog te koop was. Zijn collega die geen fb had wilde dit graag kopen en of hij mijn telefoonnummer mocht doorgeven, zodat we het via whatsapp konden afhandelen.

Ondanks dat ik mijn twijfels had of ik dit wel moest doen, heb ik mijn telefoonnummer gegeven. Ik vroeg me af wat er fout kon gaan en had niet het ergste verwacht. Ik had het fb profiel van deze Marco opgezocht en dat zag er keurig uit. Achteraf waarschijnlijk een nepprofiel.

Nadat ik mijn telefoonnummer had doorgegeven, nam heel snel daarna ene Jacob contact met mij op. Ik vond deze snelheid al bijzonder, maar wie weet, had hij het blad snel voor iets nodig. Zijn telefoonnummer ging via een bedrijfsaccount. Ik kreeg zijn adres en zijn toon was vriendelijk. Misschien wel te amicaal. Ook dat riep bij mij wel een bijzonder gevoel op, maar er zijn wel meer mensen die zo zijn.

Hij zou het geld op een tussenrekening storten en hij vroeg mij mijzelf te identificeren met mijn bankpas. Ook bij deze vraag had ik een raar onderbuikgevoel, maar hoe ironisch, ik vond het wel ook weer een legitieme vraag, omdát er zoveel wordt opgelicht. Ik wilde laten zien dat ik was wie ik zei dat ik was.

Hij zou mij vertellen hoe ik het geld op mijn rekening kon krijgen. Dit zou gaan via de codes op mij identifier. Ik vond het wel complexe handelingen voor die €5,00 euro, vroeg me wederom af of ik hier wel verder mee moest gaan, maar was nog steeds in de veronderstelling dat het wel oké was. Ik had me ook niet gerealiseerd dat hij daardoor juist ook met mijn bankrekening aan de haal kon gaan. Hoe ongelooflijk stom!

Na een eerste poging tot betalen kwam hij in de lucht, dat het overmaken was mislukt. Achteraf logisch, omdat hij toen nog geen responscode van mij had gekregen.

Of we het nog een tweede keer konden proberen. Wéér dat knagende gevoel of ik hier wel mee door moest gaan en tóch heb ik het gedaan. Misschien wilde ik wel niet dat het mis kon gaan en wilde ik mezelf bewijzen dat ík te vertrouwen was en niet wilde afhaken. Ik heb geen idee wat me bezielde; wat ik wel weet is dat ik me zó vreselijk schaam voor mijn naïviteit. Dat is wat me eigenlijk nog het meest dwars zit. Want ik had inmiddels ook al een paar keer op mijn rekening gekeken of er iets was bijgeschreven of dat er iets mis was gegaan.

Omdat dit allebei nog niet aan de orde was, heb ik hem uiteindelijk heb ik dus ook mijn responscode gegeven. Daarna ging tot 3x toe de telefoon via whatsapp. Ik dacht eerst nog dat het Jacob was die mij belde, maar er werd niks aan de andere kant van de lijn gezegd. Mogelijk waren dat de momenten waarop er werd geprobeerd iets van mijn rekening te halen.

Toen gingen echt alle alarmbellen af. Ik wilde op mijn rekening kijken, maar kon niet meer inloggen. Ik heb hem daar zelfs nog over geappt. Hij zei dat er een storing was bij mijn bank; hij had er ook last van. Dáár trapte ik dan niet in, maar toen was het al te laat. Het bleek dat er €2500,00 van mijn rekening was afgeschreven.

Ik heb direct de bank gebeld en mijn verhaal gedaan. Mijn rekening werd geblokkeerd. Ondertussen bleek dat ze nog meer geld hadden geprobeerd over te maken, maar dit is, godzijdank!, door de bank voorkomen. Achteraf blijkt dat ze eerst hebben geprobeerd via een normale overschrijving geld van mijn rekening te halen; die was ook door de bank onderschept. Daarna schijnt het dus, deels, gelukt te zijn via google wallet. Ik heb geen idee hoe of wat, maar dit systeem staat nu niet meer op mijn telefoon.

Ik heb hem nog geappt dat ik het zo vreselijk misselijk vond dat hij me had opgelicht. Slaat natuurlijk nergens op, maar ik kon ook niet doen alsof er niks aan de hand was. Hij reageerde met ‘wat bedoel je’? en daarna werden alle berichtjes van onze chat verwijderd. Het enige wat ik nog had was het telefoonnummer. Die heb ik dus aan de bank en de politie gegeven. Het chatbericht met die Marco had ik ook al verwijderd, omdat ik het niet meer onder ogen wilde komen. Achteraf had ik eerst een printscreen moeten maken, maar dat is achteraf ………..

Ik lijd eronder, heel erg. Ik kan het niet voor mezelf verkopen dat mij dit is overkomen. Juist, omdat ik anderen steeds waarschuw voor dit soort praktijken. En door mijn eigen idiote goedgelovigheid en door niet te luisteren naar mijn eigen knagende onderbuikgevoel, ben ik er toch ingetrapt. Ik kan het niet van me afzetten. Ik huil, ik slaap slecht, ik ben psychisch een wrak. Te pas en te onpas schiet de gebeurtenis in mijn hoofd. Kón ik de tijd maar terugdraaien, kon ik het nog maar een keer overdoen. Kon ik die Marco uit Friesland maar gelijk melden ik mijn telefoonnummer niet zou geven om op deze manier een verkoop te doen. Kón ik die Jacob deze keer maar melden dat de betaling gewoon via een tikkie kon of via mijn bankrekeningnummer en niet op deze wijze. Dan was er niks gebeurd; was de verkoop gewoon geëindigd, omdat hij wist dat ik niet in zijn praatjes zou trappen. Kón ik maar, had ik maar ……… het laat me niet los.

De mensen van de bank waren heel lief. Het schijnt vele mensen te gebeuren. Maar omdat ikzelf de codes heb gegeven, krijg ik mijn geld niet terug. Dat is erg, maar dat ik er met mijn volle verstand ben ingetuind, is nog het allerergste. Nou, ik was niet bij mijn volle verstand; ik had gewoon een gezond-nadenken-black-out. Ik was bezig om iemand blij te maken met een dienblad, zoals ik dacht, hoe ingewikkeld de betaling dan ook moest zijn.

Ik heb aangifte gedaan bij de politie en mijn aangifte papieren ingestuurd naar de bank. Er komt nog een procedure om te bekijken of ik mijn geld terug kan krijgen, maar die kans is dus nihil.

Ik wil jullie waarschuwen: als je iets probeert te verkopen doe dat via Marktplaats, Vinted of andere legitieme verkoopsites. Het kan via fb, maar doe het niet via Marketplace. Vink deze site verkoopsite uit. Na mijn ellende met deze Marco kreeg ik wederom een soortgelijk bericht van ene Annette. Ook die Annette had een keurig fb-profiel. Toch was ik gelijk argwanend en hield de boot af. Omdat wij op vakantie gingen, ben ik niet verder gegaan met de chat. Zij wilde wel wachten, meldde ze. In de loop van die week, kreeg ik nogmaals 2x een berichtje van haar dat ze geïnteresseerd was in mijn dienblad. Toen wist ik dat ook dit oplichting was. Als zij werkelijk een ‘gewone’ Annette was geweest, had ze wel geweten dat zij met mij gechat had. Ik heb alles van Marketplace gehaald en er gaat niks meer in de openbare verkoop. De moedeloosheid zonk in mijn schoenen. Is er nog íemand te vertrouwen?

Ik ben wantrouwend naar alles wat met bankzaken te maken heeft. Ik ben bang dat men ‘iets’ kan doen op het moment dat ik met internetbankieren bezig ben. Ik weet dat dat niet zo is, maar de schrik zit er enorm in.

De schaamte is mijn grootste vijand op het ogenblik. Ik durf het tegen niemand te vertellen. Een aantal collega’s weten het, omdat ik als een wrak op mijn werk kwam. Slecht geslapen, veel gehuild. En natuurlijk weet manlief het. Hij is lief, snapt ook niet hoe ik me tot deze daad heb kunnen laten verleiden (geef nóóit je persoonlijke gegevens aan een vreemde!), snapt wel dat ik handelde uit goede bedoelingen en zegt maar dat ik het moet vergeten. Het is gebeurd. Normaal gesproken overleg ik altijd dit soort zaken met hem in de trant van: vind jij dit nou ook geen gek bericht? Of, wat denk jij hiervan? Ik heb het niet gedaan. Waarom niet? Géén idee! Mogelijk omdat ik er geen kwaad in wilde zien of gewoonweg niet zag....

Ik heb me aangemeld bij slachtofferhulp; ik weet nog niet wat zij voor mij kunnen betekenen. Ik zal dan waarschijnlijk mijn verhaal moeten doen en dat heb ik nog niet gedaan. Ik moet daar even over nadenken; me verder in verdiepen. Misschien moet ik toch andere hulp zoeken.

Ik schrijf nu wel deze brief. Ik weet nog niet of ik m ooit aan jullie zal sturen, maar wie weet, als de tijd rijp is. Of wie weet, komt het ooit ter sprake. Ik ben bang voor jullie reactie (die idiote, naïeve moeder: hoe kán ze daar nou intrappen?). Ja, dat vraag ik me ook steeds af.

Ik hoop op de een of andere manier vrede met mezelf te vinden. Waarschijnlijk heb ik daar hulp bij nodig. Ze zeggen dat het zeker 6 weken duurt voordat de herinnering aan de gebeurtenis enigszins vervaagd. Het is nu 3 weken geleden. Er zijn momenten dat ik er niet aan denk, maar die zijn nog niet overheersend.

Ik heb bovenstaande als open brief aan mijn kinderen en familie geschreven. Puur om mijn gedachten te ordenen. Ik heb 'm nog niet verstuurd; wellicht doe ik dat ooit. Misschien komt het ooit ter sprake, maar nu ben ik nog niet zover. Met de 'billen bloot gaan' is nog even een brug te ver.

Hallo,

 ik ben net als vele van jullie benaderd door een heer die werkzaam zou zijn als architect en aannemer . HIj had  hele mooie praatjes over liefde enz..  hij zou van america naar spanje gaan om daar te gaan werken en omdat we dan in de zelfde tijdzone zat kon hij mij bellen  .Dit deed hij dan ook  en hij was er charmant aan de telefoon maar de gesprekjes waren altijd kort. Toen vertelde hij dat hij wle wilde komen en we spraken een datum af .HIj belde elke avond en op een avond  niet dus ik hem devolgende ocht app gestuurd met waar hij was.En ja hoor daar kwam zijn verhaal hij had een ongeluk gehad en lag in het ziekenhuis en had geen geld of ik hem 700 euro wilde voorschieten hij zou dat terug betalen als hij bij me kwam. Gelukkig wist ik dat als hij dat zou doen het verkerd boel was  dus ik  bekeek met mijn vriendinnen de foto's die hij stuurde en zagen al gauw dat er dingen niet klopte toe nik hem verteld dat ik niet ging betalen werdt hij boos en verbrak alles  .gelukkig heb ik alles gearchiveerd .  Ik was zo boos heb ook meteen het gemeld bij alles waar ik hem op vond .  maar ik vas ook verdrietig want ik was bedrogen .Het is raar maar daardoor ben ik juist gaan letten op profile van mannen op internet.

Als slachtoffer van (online) fraude kun je stuiten op onbegrip in je omgeving. Misschien zijn er mensen die vinden dat het je eigen schuld is, dat je beter op had moeten letten. Het gevoel niet serieus te worden genomen en een gebrek aan steun kunnen ervoor zorgen dat je ook gaat twijfelen aan jezelf. Had ik beter moeten weten? Waren er duidelijke signalen? Daders zoeken tot in detail uit hoe ze hun slachtoffers het beste kunnen benaderen. Als je geen signalen oppikt, ben je niet de enige.

Tekst: Marije Meijer

Dubbel slachtoffer

Het kan zijn dat familie en vrienden vinden dat je voor een deel zelf verantwoordelijk bent. Misschien begrijpen ze niet dat je ingegaan bent op verzoeken van de fraudeur. Als mensen je het gevoel geven dat je zelf schuldig bent aan wat je is overkomen, heet dat victim blaming. Hierdoor kunnen gevoelens van schuld en schaamte verergeren. Misschien heb je de neiging je terug te trekken, uit angst voor oordelen. Terwijl je eigenlijk steun nodig hebt. En erkenning voor wat je is overkomen.

Verlies

Welke vorm van fraude je ook hebt meegemaakt, je ervaart een verlies. Misschien ben je veel geld kwijtgeraakt. Of een (liefdes)relatie waarvan je dacht dat die betekenisvol was. Misschien zelfs beide. Omgaan met dit verlies kan moeilijk zijn, vooral als je weinig steun van familie of vrienden ervaart. Contact met lotgenoten kan helpen. Er zijn veel mensen die begrijpen wat je doormaakt en dat kan je net dat stukje erkenning geven dat je nodig hebt. Ook als je aangifte wil doen kun je misschien wel wat steun gebruiken.

Aangifte doen is vaak lastig

Het kan heel goed dat je bij het doen van aangifte ook tegen onbegrip aanloopt. Fraude is vaak lastig te bewijzen omdat veel slachtoffers vrijwillig geld overmaken. De politie kan niet altijd iets voor je doen en daardoor kun je het gevoel krijgen dat je niet serieus wordt genomen. Dit betekent niet dat je beter geen aangifte kunt doen. Jouw melding kan bijdragen aan het opsporen van en het voorkomen van fraude.

Stuit jij ook op onbegrip in je directe omgeving? Of heb je dit ervaren? Wij zijn benieuwd naar jouw ervaring hiermee. Deel het hieronder of mail ons op: community@slachtofferhulp.nl

Hallo,

Dan ben je net weer oma geworden, harstikke blij. Dochter en baby mogen naar huis, je brengt ze en dan hoor je aan he eind vand e dag dat ze corona heeft. dus in quarantaine jij ook want je hebt natuurlijk stevig geknuffeld.

Op je werk is het balen dat je in quarantaine zit want een van je clienten ligt op sterven en je kunt hem nu niet begeleiden zoals je dat graag zou willen. best heftig dood en leven zo dicht bij elkaar op dat moment.

En dan appt je dochter dat haar telefoon in de plee ligt en ze een nieuwe tijdelijk nummer heeft. Even later appt ze dat er nog een rekening ligt die ze nu niet kan betalen maar wat wel snel moet gebeuren. Tja ze is thuis in quarantaine nog in de kraamdagen dus tuurlijk wil je helpen. Je kind is je nodig.

En dan heb je net het enorme bedrag overgemaakt en belt ze je met haar oude nummer om te vragen hoe het gaat en dan,....... je hebt het ineens door. 

bank gebeld. maar helaas geld is al weggesluisd. wat een ellende wat verschrikkelijk stom dat je er in bent getrapt. Maar het klonk allemaal zo  logisch, je was wat emotioneel en had veel dingen aan je hoofd. Allemaal verklaringen van die je goedheid en naïef aangeven. Ik heb wel dat geld over gemaakt. Zomaar zonder blikken of blozen. Het brengt mijn bedrijf nu in gevaar. Het geld was als reserve voor het betalen van mijn medewerker als het nodig was.

Je geld waar je harstikke hard voor hebt gewerkt is gejat door iemand die te beroerd is om te werken en geluk had mij te treffen op een moment waarin ik kwetsbaar was. Onder andere omstandigheden had ik waarschijnlijk wel eerst even haar man gebeld van hé lukt het niet via jou telefoon.

Wat kun je toch dom zijn en te goed van vertrouwen. Maar ja het is wel denk je dan je dochter.

Ik ben ook zo gek geweest om 2x geld over te maken naar mijn zoon, die in nood zat (nieuwe telefoon, bekende verhaal) Ik heb 2800 overgemaakt. Laatst kreeg ik van de ING 520 terug, van de achterhaalde fraudeeur cq geldezel.

Ik heb politie/ bank/ fraudesite op de hoogte gebracht. Er werd mij gezegd een civiele procedure te beginnen. Wie van jullie heeft dat gedaan? Ik ben bang dat mij dat nog meer geld kan kosten,. maar eigenlijk kan ik het niet zetten dat iemand met mijn geld mooi weer speelt. Hebben jullie ervaring? Dan hoor ik graag wat je naast aangifte en melding nog meer kunt doen.
 

Gisteren was het precies 1 jaar geleden dat ik slachtoffer werd van WhatsApp fraude. Nog steeds gaat er geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. Niet te geloven wat een vreselijke impact zo'n gebeurtenis op je leven heeft. Een paar weken geleden kreeg ik nog een mail van een politie rechercheur die onderzoek doet naar dit soort fraude. Ik sloeg weer helemaal op tilt, want ik bent zo achterdochtig geworden! Facebook en Insta accounts verwijderd, geen telefoonnummer meer op mijn website vermeld, telefoontjes vanaf een onbekend nummer neem ik niet op, alle mail check en dubbelcheck ik. Te gek voor woorden toch, dat je zo bang bent geworden? En nog steeds word ik zo verdrietig als ik weer nieuwe meldingen lees op deze site. Wat ik je wil aanraden: deel je verhaal met zoveel mogelijk mensen. Stap over je schaamte heen. Doordat ik mijn verhaal heel veel heb gedeeld, hoorde ik al van 2 personen die er niet zijn ingetuind omdat ze gewaarschuwd waren. Dat is dan weer een kleine opsteker.

Beste leden,

We zijn binnen Slachtofferhulp Nederland actief bezig met het optimaliseren van de website en tools waardoor onze bezoekers nog sneller en beter geholpen kunnen worden. Om dit mogelijk te maken hebben we jouw hulp nodig!

Door deel te nemen kun je onze nieuwste ideeën testen. Wij vinden het belangrijk dat onze gebruikers de bedachte oplossing testen voordat we het gaan doorontwikkelen. Het laatste wat we willen is dat een nieuw design niet word begrepen door de gebruiker. Door het testen van het design komen we erachter of het aansluit bij de behoefte en wensen van de persoon die website doorloopt.

Wil je graag meehelpen? Onderaan dit bericht zie je een link naar Maze. Dit is een systeem wat we gebruiken om de gebruikerstests af te nemen. Dit wordt geheel anoniem gedaan en je kan deelnemen wanneer jij hier tijd voor hebt. Meer informatie over de gebruikerstest word gegeven in de applicatie. De designs zijn gemaakt voor mobiel dus het advies is om de link op een mobiel te openen.

Klik hier

Heb je vragen of opmerkingen? Plaats dan een reactie hieronder!

Ik ben zo dom geweest. Ik werd benaderd door Hamdan via Instagram en vervolgens hebben we 9 maanden een WhatsApp relatie gehad. Ik heb ook geld betaald wat ik nu kwijt ben. Veel geld. We 1 keer gebeld en 1 keer een videocall gehad. Het leek echt ..Het geld is weg maar wat het emotioneel met mij heeft gedaan is onbeschrijfelijk. Hij wilde dat ik naar DubI zou komen om bij hem te zijn en een moeder voor zijn pasgeboren tweeling te worden. Ik ben nu te oud om kinderen te krijgen en het doet enorm pijn dat dit een oplichteersbende is

Naar aanleiding van een discussie hier in de lotgenoten community over fraude leek het mij verstandig om een onderwerp te schrijven over “Recovery Fraud” met als doel jullie te informeren en te waarschuwen.

Soms worden slachtoffers van fraude opnieuw benaderd door oplichters. Deze doen zich dan bijvoorbeeld voor als advocaat of notaris en bieden hulp aan om het eerder verloren geld terug te halen. Dit kunnen echter oplichters zijn die slachtoffers opnieuw duperen.

Signalen

• Nep organisaties beloven slachtoffers van fraude hun verloren geld terug te vragen na een vooruitbetaling, maar doen uiteindelijk niets.
• Oplichters verkopen vaak lijsten met namen en contactnummers van mensen die al slachtoffer zijn geworden.
• De meeste zogenaamde vermogensherstelbedrijven bellen deze eerdere slachtoffers ongevraagd en beloven namens hen op te treden.
• Je weet dat een bedrijf je oplicht als ze vooraf kosten vragen, agressieve tactieken gebruiken, interne connecties beloven en geheimhouding eisen.

Wij adviseren daarom altijd om voorzichtig te zijn wanneer je hier een aanbod van krijgt.

Onze partner De Fraudehelpdesk heeft hier ook een artikel over geschreven. Ben je opgelicht? Meld het ook altijd bij de Fraudehelpdesk.