Het was een verjaardagsfeestje van een van mijn liefste vriendin, al haar vrienden waren er en hij was er ook. We hadden elkaar al een tijdje niet gezien na dat we op date waren geweest en seks hadden gehad, het was daarom ook wat ongemakkelijk maar dat sloeg snel over in gezelligheid. We besloten naar een after party te gaan, maar dat betekende dat ik ergens moest slapen. Hij stelde voor dat ik bij hem kon slapen en ik zag hem als een vriend, dus besloot dat ik daar die avond wel zou kunnen slapen.

Op het feestje zelf irriteerde ik mij al rot aan hem, want hij ging steeds aandacht bij mij zoeken en steeds verhalen vertellen over dat we geen goede match waren geweest etc. Ik hapte niet echt toe naar zijn gesprek, omdat ik zelf bezig was met een andere jongen die mij oprecht leuk leek. Elke keer als ik met hem praatte n kwam hij er weer tussen, als ik alleen met hem was moet hij er ook weer tussen komen. Gelukkig was het feest snel voorbij en konden we naar huis, ik was lichtelijk geïrriteerd, dus wou graag gaan slapen maar hij stelde nog voor om te gaan drinken of drugs te gebruiken. Na lang discussiëren gingen we toch slapen, omdat ik bij hem in bed sliep vroeg ik aan hem of ik een shirt van hem mocht lenen en dat mocht gelukkig. Toen ik mij aankleedde begon hij al aan mij te zitten, zijn handen geleden over mijn kont en ik voelde mij ongemakkelijk. Ik besloot er niks van te zeggen en dacht ik ga snel naar bed, maar in bed kwamen de handen weer op mij af ze zaten aan mijn kont, vagina en borsten.  Ik wou dit niet en gaf het aan, het enige wat hij kon zeggen was zullen we zoenen? Dat bracht voor mij een ongemakkelijk gevoel, omdat hij zichzelf alleen maar bleef opdringen op mij en hij bleef aan mij zitten. Na een tijdje hielt het op en gingen we slapen, maar ik voelde mij zo rottig en vies.

De volgende ochtend was ik in paniek ik zag hem, dat gaf mij totale paniek dus besloot ik al mijn spullen te pakken en weg te gaan. Onderweg voelde ik de tranen komen, want ik voelde mij vies en ellendig dus ik belde een vriendin op voor hulp toen ik een paniek aanval kreeg in de trein. Later in de trein kreeg ik een berichtje van hem dat hij zich schaamde voor wat hij had gedaan en hij gaf alcohol de schuld, voor mijn gevoel was het beste om er droog en redelijk normaal op te reageren en veder hem van alles te verwijderen zodat ik hem niet zag.

Doordat hij een vriend van mijn vriendin was hadden ze het er wel es over gehad, hij had het wat gedraaid dat ik raar deed de volgende ochtend en dat hij dacht dat ik hem haatte. Dat vroeg hij meerdere keren aan haar, want ik had hem op verschillende dingen ontvolgt. Ze wist van de situatie want ze had er eerder naar gevraagd, maar toen had ik de situatie kleiner gemaakt dan dat het was omdat ik niet eerlijk durfde te zijn. Daarbij had ik geen zin meer om geconfronteerd te worden met de situatie, dus besloot ik hem een bericht te sturen met dat alles oké was, dat leek mij slim omdat ik het een plekje wou geven. Hier heb ik achteraf heel veel spijt van, want ik heb er nog nare gevoelens aan over gehouden, daarbij hem ik littekens op bepaalde plekken op mijn lichaam die mij aan hem doet denken. Terwijl hij denkt dat hij niks verkeerd heeft gedaan

Ik voel mij rot hierover, maar durf het niet aan mijn goede vriendin te vertellen, want ik wil niet dat ze het gevoel heeft dat ze een kant moet kiezen. Wat moet ik doen?