Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Een plek waar jij je veilig zou moeten voelen.

Na heel veel verhalen te hebben gelezen heb ik alle moed verzameld om ook mijn verhaal met jullie te delen. 
 

Een aantal jaren geleden ben ik verkracht door een bewaarder in een buitenlandse gevangenis. Ik was een bezoeker. Ik ging regelmatig op bezoek bij een dierbare van mij. Heel vaak zag ik dat er mensen uit de rijen werden gepikt voor een gronde inspectie of zij niks illegaals naar binnen smokkelde. Maar ik had nooit gedacht dat je als vrouw zijnde dan slachtoffer kon worden van verkrachting. Ik ben helaas slachtoffer geworden van smerige machtspositie. Ik werd meegenomen voor een zogeheten controle, deze werd uitgevoerd in speciaal afgeschermde ruimtes. Tot het moment dat ik werd aangeraakt op een vreemde manier had ik nog niet door dat deze smeerlap van plan was mij te verkrachten. Hij bedreigde mij en ik verkrampte, ik durfde mij niet meer te bewegen en kreeg een black out. Wat hij op dat moment erna nog meer gedaan heeft kan ik mij helaas niet meer herinneren. Ik heb het hier heel erg moeilijk mee, en het belemmerd mijn hele leven. 
 

Vragen zoals: Waarom heb ik mezelf niet verdedigd, waarom heb ik niet geschreeuwd, wat heeft hij gedaan tijdens die black-out?  waarom heb ik geen aangifte gedaan?.. dit zijn allemaal vragen die dagelijks door mijn hoofd spoken. 
 

ik hoop dat ik hier in deze community een beetje rust zal vinden in mijn hoofd door ook de ervaringen van andere te lezen, en te leren omgaan met deze trauma. 
 

 

Bezig met laden...

4 Reacties *

25 augustus 2021
Lieve Olijvenboompje. Wat vreselijk voor je dat je dit hebt moeten meemaken. Ik gun je dat je hierbij hulp van iemand krijgt die samen met jou, dat wat er is gebeurd, naar de oppervlakte kan krijgen, zodat je het kan verwerken. Heel veel kracht, liefde, vertrouwen en wijsheid toegewenst.?
24 augustus 2021
Hey Olijvenboompje, Ik vind het verschrikkelijk om te horen dat jij dat meegemaakt hebt. wat een engerd, die gast.Iemand is ooit over mijn grens heen gegaan . Je bevriest op zo’n moment, dat is iets waar jij niets aan kunt doen. Ik hoop dat je weet dat het niet jouw schuld is. Hopelijk zal hij ooit gestraft worden, hij verdient geen enkele vorm van seks meer.
24 augustus 2021
Best Olijfboompje, Wat een aangrijpend verhaal. Je bent al in een vreemde situatie en dan overkomt jou dit ook nog! Hoe gemeen. Je hoopt in deze community rust te vinden. Ik wil wel dat je wens uitkomt maar dat zal niet hier in de community lukken. Waar en hoe dan wel? Wij kunnen je steunen in je zoektocht om de voor jou passende aanpak te vinden. Op de eerste plaats; de gedachtes die je hebt en de emotie die je ervaart zijn ernstig. Het zal me niet verbazen dat wijst op een trauma als je dat zelf al niet dacht. Om daar vanaf te komen is professionele hulp nodig. Dit gaat niet vanzelf over of voorbij. Als je dit niet verwerkt, wordt het erger en erger. Het gaat je leven beheersen en je relaties en werk beïnvloeden. Dat mag je niet laten gebeuren. Een goed gesprek met je huisarts en een doorverwijzing naar een gespecialiseerde ggz instelling, thuis in het behandelen van seksuele trauma’s, lijkt mij voor de hand te liggen. Twijfel je nog, maak een afspraak met een medewerker van Slachtofferhulp en kijk wat zij te bieden heeft. Ik heb die opstap ook gemaakt en vind dat een van mijn beste acties. Ik ben benieuwd of je iets uit met mijn reactie. Heb je vragen of zit je met ervaringen die je niet kunt plaatsen, schrijf. Heel veel succes en neem je gevoelens en ervaringen serieus.
24 augustus 2021
Hi Olijvenboompje, Ik leef erg met je mee, ik heb namelijk iets vergelijkbaars meegemaakt (black-out gegaan tijdens een gebeurtenis en niet weten wat er is gebeurd). Het voelt verschrikkelijk om niet te weten wat er met je lichaam is gebeurd, waardoor je de neiging hebt om jezelf de schuld te geven. En waarom je je niet hebt verdedigd... het schijnt dat men drie verschillende reacties kunnen hebben tijdens heftige situaties: fight, flight, of freeze. Jij (en ik ook) had op dat moment een freeze moment, daar kan je niks aan doen. Jouw lichaam heeft toen zo gereageerd uit angst, daar heb je geen controle over. Ook ik heb toen geen aangifte gedaan en herken de schaamte of spijt die je voelt omdat je het misschien wel had willen doen. Op dat moment wist je niet beter, dat moet je jezelf vergeven. Aangifte doen is vreselijk eng, vooral als je er op zo'n moment alleen voor staat. Het is zinloos om jezelf de schuld te geven of jezelf te beoordelen om dingen die je wel/niet heb gedaan op zo'n moment. De eerste stap is jezelf vergeven, omdat je nooit kan voorspellen hoe jouw lichaam zal reageren op situaties zoals deze. Daar ben je niet op voorbereid. Je hoeft die bewaker nooit te vergeven, maar als je jezelf vergeeft en jezelf omarmt en troost zal je al een groot verschil merken. Ik hoop dat je de rust kan vinden die je nodig hebt. Je bent een sterk persoon, vergeet dat niet.